اثر ضدباکتریایی عصاره اتانولی سیاه دانه بر باکتری های جداشده از بیماران بخش مراقبت های ویژه

اهداف: عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه منجر به افزایش مرگ و میر و همچنین افزایش طول مدت بستری در بیمارستان می شود. این مطالعه به منظور بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره الکلی سیاه دانه بر باکتری های جداشده از بیماران بستری در بیمارستان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در 100 نمونه بالینی که از بیماران بستری در بخش icu بیمارستانی در تهران طی سال 1394 جمع آوری شده بود، انجام شد. نمونه های ارسالی به آزمایشگاه شامل 28 نمونه ترشحات دستگاه تنفسی (28%)، 25 نمونه خون (25%)، 20 نمونه زخم (20%)، 18 نمونه ادرار (18%) و 9 نمونه مایع مغزی- نخاعی (9%) بودند. هر نمونه روی 2 محیط آگار خون دار کشت و سپس در دو شرایط هوازی و بی هوازی انکوبه شد. برای تعیین کمترین غلظت از عصاره سیاه دانه با اثر بازدارندگی از روش میکروبراث دایلوشن استفاده شد. یافته ها: بیشترین میکروارگانیزم جداشده از بیماران استافیلوکوکوس اورئوس (35 نمونه) و کمترین میکروارگانیزم اشریشیا کلی (17 نمونه) بود. رشد تمامی میکرواُرگانیزم ها در غلظت های متفاوتی از عصاره مهار شد. صرف نظر از نوع باکتری جداسازی شده، رشد 24 ایزوله در غلظت 200میلی گرم در میلی لیتر، 46 ایزوله در غلظت 100میلی گرم در میلی لیتر، 29 ایزوله در  غلظت 50میلی گرم در میلی لیتر و تنها یک ایزوله در غلظت 25میلی گرم در میلی لیتر مهار شد نتیجه گیری: از عصاره سیاه دانه در غلظت های مختلف می توان به عنوان عامل ضدباکتریایی موثر به منظور جلوگیری از عفونت بیمارستانی ایجادشده توسط باکتری های مختلف استفاده کرد.